De naam van de broers Bottasso mag dan misschien niet zo bekend zijn bij ons, als ik u zeg da t accordeonist Simone tegenwoordig deel uitmaakt van Accordeon Samurai en dat hij met het New Rotterdam Jazz Orchestra speelt -naast nog een riedel andere groepen en projecten waar hij bij betrokken is, dan gaat er misschien wél een lichtje branden. Broer/violist/trompettist Nicoló zit samen met hem in Folkestra en Folkoro en ze treden ook geregeld als duo op, zoals uit deze plaat duidelijk zou moeten worden. Op het moment dat ik deze lijnen uittik, leert Facebook mij dat ze uitgerekend vandaag een -uitverkocht- concert spelen in Brussel, maar daar heeft u nu niet al te veel meer aan, vermoed ik.

Voor deze plaat -grotendeels de soundtrack bij de film Biserta. “Storia a Spirale”- deden ze een beroep op elektronicamens en sound designer Simone Sims Longo, een kerel die in de niche-middens, die eigen zijn aan zijn specialiteit al even een zekere bekendheid geniet. Die soundtrack waar ik het over had, hoort bij een film over de Tunesische stad Biserta, het uiterste punt van Tunesië en dus het dichtst bij Italië gelegen. In tijden van massale vluchtelingenstromen, is zo’n stad belangrijk: het is de stad van de hoop voor wie op de vlucht is en de stad van de angst voor wie die komende vluchtelingen niet ziet zitten. Zet dat gegeven tegen de achtergrond van de bijzonder verdeelde Italiaanse politieke scene van vandaag en je weet dat het om een erg interessant gegeven gaat, dat qua actualiteitswaarde nauwelijks beter kan scoren. De film, die ik overigens nog niet gezien heb, is een heuse documentaire en lijkt erg interessant te gaan worden. De muziek, die hebben we wel en die is bijzonder fraai. Let wel: niet de hele plaat is filmmuziek: er staan ook twee liederen op waarop de muzikanten het “Kinder und Jugendchor der Theater” uit Chemnitz begeleiden. Chemnitz, nog zo’n plaats, die niet meteen de meest positieve connotaties heeft, getuige de rellen van zomer 2018…

Enfin, dat koor is er dus, met twee ronduit fantastische liederen, onderleiding van de rijzende ster in operaland, Pietro Numico. “Fragen” is eigen werk van Simone en “Maita” dat de plaat opent in studioversie en afsluit in live-vertoning, is een van oorsprong Baskisch volkslied. Er zijn, naast enkele field recordings van stemmen uit Biserta zelf, ook drie samenwerkingen met de Iraanse tar-speler Reza Mirjalali, met wie Simone trouwens het folkduo Neighbours vormt en die de broers kent vanuit zijn opleiding in Rotterdam. Al deze ingrediënten maken van deze CD een heel avontuurlijke plaat, met een sterk verhalend karakter -wat je uiteraard mag verwachten van een soundtrack, maar de “andere” elementen worden wonderwel in de soundtrack ingepast, zodat je dikke drie kwartier heel afwisselende, heel geraffineerde en heel krachtige muziek geserveerd krijgt. Heeft u niet de tijd om de hele plaat te draaien, bij wijze van kennismaking? Probeer dan “Samarazurka”, dan heeft u meteen het allerbeste van een helemaal uitstekende plaat.

(Dani Heyvaert)